بررسی علل خشونت خانگی در زنان باردار مراجعه کننده به اورژانس مصدومین مشهد

مقدمه: خشونت علیه زنان پدیده­ای جهانی است و با توجه به ویژگی­های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هر محل و مکان متفاوت می­باشد. خشونت خانگی، شایع‌ترین نوع خشونت علیه زنان می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی خشونت خانگی فیزیکی و شایع‌ترین عوامل دخیل در ایجاد آن انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مورد شاهدی در فاصله سال‌های 98-۱۳۹۵ بر روی ۲۳ زن باردار مراجعه کننده به اورژانس سوانح بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد و امام رضا (ع) مشهد با شکایت ترومای ناشی از خشونت خانگی و ۲۳ بیمار باردار دیگر به علت تروما ناشی از سایر علل انجام شد. جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از چک‌لیست پژوهشگر ساخته شامل سه قسمت (اطلاعات دموگرافیک، خشونت اعمال شده و عوامل دخیل در اعمال خشونت) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون‌های کای دو، تست فیشر دقیق، تی دانشجویی و یا من‌ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در طی سال‌های 98-1395، ۲۳ زن باردار به‌علت خشونت خانگی به اورژانس دو بیمارستان ارجاعی سطح سه مشهد مراجعه نمودند. بر اساس آنالیز رگرسیونی، مهم‌ترین علل بروز خشونت خانگی از نظر زنان باردار بیکاری و مشکلات اقتصادی همسر، سابقه بستری قبلی به‌علت خشونت خانگی و اعتیاد همسران بود. ۱۶ بیمار (6/34%) با رضایت شخصی بیمارستان را ترک نمودند و ۳۰ بیمار (2/65%) دوره بستری را طی کردند. تعداد موارد رضایت شخصی به‌طور معناداری در بیماران آسیب‌دیده از خشونت خانگی بیشتر از سایر تروماها بود (001/0=p). نتیجه‌گیری: از مهم‌ترین علل زمینه‌ساز خشونت­های خانگی در مطالعه حاضر می­توان سابقه خشونت در فرد یا خانواده و نیز بیکاری و مشکلات اقتصادی را نام برد.